Türkü

Türkü, Türkiye'nin sözlü geleneğinde, bir ezgi ile söylenen halk şiirlerinin her çeşidine verilen ad. Türkü sözcüğü, Türk adının sonuna, ilgi eki olan "î" ekinin getirilmesiyle ortaya çıkmıştır. "Türkî", Türk'le ilgili, Türk'e özgü anlamında kullanılır.

Türküler çeşitli özelliklerine göre üç başlıkta inceleyebiliriz:

1. Ezgilerine Göre Türküler

Ezgilerine göre türküler kırık havalar ve uzun havalar olmak üzere iki başlıkta incelenir.

Kırık Havalar: Aynı zamanda usullü havalar olarak bilinir. Bu tür türküler arasında şunlar yer alır: Horon, zeybek, halay… 

Uzun Havalar: Usulsüz hava olarak da adlandırılır. Divan, bozlak, hoyrat…

2. Konularına Göre Türküler

Konularına göre türküler oldukça çeşitlidir: Ninni, çocuk türküleri, aşk türküleri, ölüm türküleri, kahramanlık türküleri…

3. Yapılarına Göre Türküler

Dörtlüklerle oluşan türküler, iki dizeden oluşan türküler, üç dizeden oluşan türküler…

Türkünün Özellikleri

1. Her konuda türkü yazılabilir: aşk, ayrılık, ölüm, tabiat…

2. Türküler bend ve kavuştak olmak üzere iki bölümden oluşur.

3. Türküler heccenin daha çok 7,8 ve 11’li kalıplarıyla söylenmişlerdir.

4. Türkülerin son dizesindeki kavuştak bölümü her dörtlük sonunda aynen tekrar tekrar eder.

5. “aaab cccb dddb” ya da”aaabb cccbb dddbb” şeklinde kafiyelenirler.

6. Türkülerin kendilerine özgü ezgileri vardır.

7. Türkülerin bölgelere göre farklı isimleri vardır.

8. Türküler anonim olmasına rağmen bazı türkülerin söyleyeni bellidir.

9. Divan edebiyatındaki şarkının halk edebiyatındaki karşılığıdır.