Hayatından pek çok kadın geçmiş Nazım'ın, pek çok kadınla birlikte olmuş ancak kimse bir Piraye olamamış onun gönlünde. Öyle ki bir mektubunda Piraye'ye "Sen benim en yakın insanımsın." diyor Nazım. Üstelik bu öyle sıradan bir mektup da değil, bir terk edişin mektubu...
Nazım Hikmet ile Piraye'nin dillere destan aşkı!
Nazım Hikmet'in "Sen benim en yakın insanımsın." dediği Piraye ile aşk hikayesi filmlere konu olacak cinsten. İşte dillere destan olan aşk öyküsü ve o öyküyü anlatan mektuplardan satırlar...


Sene 1930...
Piraye iki çocuğuyla birlikte, ülke dışına konserler vermeye giden kocası Vedat Örfi'yi bekleyen, 24 yaşında genç bir kadın... Nazım ise çocukluk arkadaşı olan ilk eşi Nüzhet Hanım'la ailesinin baskısı nedeniyle ayrılmış ve Moskova'dan İstanbul'a, ailesinin yanına dönmüş genç bir şair... Nazım kardeşi Samiye Hanım'ın arkadaşı olan kızıl saçlı, bembeyaz tenli bu kadına görür görmez aşık oluyor... Ancak Piraye, Nazım'la tabiri caizse bir yıl kadar köşe kapmaca oynuyor. Ne Piraye'nin ailesi Nazım'ı ne de Nazım'ın ailesi Piraye'yi istiyor... Ne de olsa Piraye evli, iki çocuklu bir kadın, Nazım ise beş parasız, komünist bir şair...

Ancak Nazım öyle dizeler yazıyor ki, bunca olumsuzluğa rağmen kaçmak ne mümkün Piraye için...
“ …
Kızım, annem, karım, kardeşim
sen
Başında güneşler esen
Altın gözlü çocuk,
Altın gözlü çocuğum benim;
deli çığlıklar atıp avaz avaz
burnumun dibinden gelip geçti de yaz,
ben, bir demet mor menekşe olsun
getiremedim
sana!
Ne haltedek,
dostların karnı açtı
kıydık menekşe parasına! “
Dayanamıyor nihayetinde Piraye, 1932 senesinde evlenmeye karar veriyorlar. İlkin hep beraber bir köşke yerleşiyorlar. Para sıkıntısı çekiyorlar çekmesine lakin, mutlular, huzurlular... Bu süreçte Piraye, Vedat Örfi'den henüz boşanmamış ancak 13 Eylül'de bu boşanma gerçekleşiyor. Böylelikle her şey güzelleşiyor.

Her şeyin yoluna girdiği bir zamanda, bu kez de kader sillesini vuruyor onlara... Önce 'Gece Gelen Telgraf' isimli kitap için toplatma kararı çıkartılıyor. Ardından ise Nazım tutuklanıyor.
Art arda açılan davalar sonucunda Nazım'ın önce idam talebiyle yargılanması isteniyor, ardından ceza af yasasıyla 1 yıla kadar düşürülüyor. Zaten yaklaşık 1 buçuk yıldır içeride yatan Nazım da salınıveriyor. Nazım ise içerideyken Piraye'ye birçok mektup yazıyor.
"Bir tanem!
Son mektubunda:
‘Başım sızlıyor yüreğim sersem! ‘ diyorsun.
‘Seni asarlarsa seni kaybedersem;
diyorsun;
‘yaşayamam! ‘
Yaşarsın karıcığım,
kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda; yaşarsın kalbimin
kızıl saçlı bacısı
en fazla bir yıl sürer
yirminci asırlarda
ölüm acısı."