Eskiden kadınsı özellikler erkeklerde, erkeksi özellikler de kadınlarda güzel görülürdü.
Dolgun kaşları ve bıyıkları olan kadınlar çekici bulunurdu. Hatta birçok kadın maskara kullanarak kaşlarını ve bıyıklarını olduğundan fazla göstermeye çalışırdı. Erkekler ise zayıf ve kırılgan olduklarında çekici kabul edilirdi.
Batı dünyasıyla olan yoğun etkileşim elbette bütün kültürleri etkiledi. Dolayısıyla güzellik standartları da değişti. Ama 19. yüzyıl İran güzellik standartlarını düşününce akıllara tek bir kadın geliyor.
İran güzelliğinin sembolü Prenses Qajar!
Tam adı Zahra Khanım Tadj es-Saltaneh. 1883-1936 yıllarında yaşadı. İran kralı Naser al-Din Shah'ın kızıydı. Eşi Amir Hussein Khan'dan iki kızı, iki de oğlu olmuştu. Sonraki yıllarda boşandılar.
Qajar'a aşık olanlar arasında 'Ey Taj' takma adını kullanan İranlı şair Aref Qazvini de vardı.
