"Zengin bir ailenin çocuğu kılığına girerek Adnan Oktar örgütüne sızdım!"

“ZENGİN BİR AİLENİN ÇOCUĞU KILIĞINA GİRDİM”

Nokta’da haber toplantısında, önce şefimize, ardından derginin patronu Ercan Arıklı’ya bu yapılanmanın haberini yapabilmek için kurguladığım senaryoyu anlattım ve onlardan birisi olabilmek için daha iyi bir dış görünüme ihtiyaç duyduğumu söyledim. Planla yakından ilgilendi ve bana yüklüce bir miktar para vererek lüks mağazalardan alışveriş yapmamı istedi. Pahalı kıyafetleri giydiğimde ben dahi kendimi tanıyamadım. Kendime yepyeni bir hayat hikâyesi yazdım. Buna göre; Bursalı tekstilci bir ailenin oğluydum, dinden uzak bir atmosferi soluyordum. Annem ile babam boşanmışlardı. Bunalımdaydım. Hayatın anlamını falan sorguluyordum.

Kısa sürede Oktar’ın İstanbul Ortaköy’deki evinde toplantılar yaptığını, Tophane semtindeki Kılıç Ali Paşa Camii’nde de üniversite öğrencileriyle buluştuğunu öğrendim. Hemen harekete geçtim.

“2 BUÇUK AY KAYIT YAPTIM”

Bir küçük teyp ve mikro kasetleriyle işe koyuldum. Beni Ortaköy’deki evine davet etti ve uzun süre hep orada buluştum, tıpkı diğer gençler gibi. Beyin yıkama seanslarında saçmalıklarını dinleyip iki buçuk ay kadar kayıt gerçekleştirdim.

“ANNESİYLE OTURUYORDU. ANNESİ SERT MİZAÇLI BİR KADINDI”

İlk izlenimin neydi Adnan Oktar ve çevresindeki tiplerle ilgili?

Annesiyle oturuyordu. Sert mizaçlı, saldırgan bir kadındı. Oğluna karşı da öyle idi. Otoriter bir anneydi. Bizi eve almasından çok rahatsızdı. Ancak Oktar gençleri 'Allah için' ailelerinden koparırken kendi annesine çok düşkündü. 

Biraz iddialı gelebilir ama söylemleriyle ve tavrıyla beni hiç etkileyemedi. Onu kamuoyunun gündemine taşıyıp sinsi planlarını ortaya dökmeye çalıştığım 1986 yılında İslam’a dair bilgilerinin herkesin bildiği şeyler olduğunu hemen farketmiştim.